MBP

Do gabinetu dr Romy Jasińskiej przychodzi mężczyzna z małą dziewczynką. W pięknej pani doktor rozpoznaje kobietę, której szukał przez wiele lat. Dlaczego lekarce tak bardzo zależało na tym, aby nie zostać odnalezioną? Co ukrywa i co łączy ją z przybyłym? Jaką rolę w tej tajemniczej historii odegrała tamta kobieta?

Anna H. Niemczynow ponownie udowadnia, że nie wszystko musi być takie, na jakie wygląda, a pozory potrafią mylić. Z wyczuciem kreśli obraz współczesnej kobiety podążającej za marzeniami. Ile jesteśmy w stanie poświęcić w imię ich realizacji i czy to, co zwiemy sukcesem, daje gwarancję szczęścia?

Ta powieść na długo pozostaje w pamięci.

Giovanna dorasta w szczęśliwej inteligenckiej rodzinie w Neapolu. Dziewczynka coraz bardziej zaczyna się interesować swoim pochodzeniem i dalszą rodziną, z którą rodzice nie utrzymują kontaktu. Do tej pory tylko słyszała o istnieniu siostry ojca, Vittorii. Początkowo niechętni pomysłowi odnowienia kontaktu rodzice ulegają Giovannie i dziewczynka spotyka się z ciotką. Prowadzi to do zaskakujących odkryć. Kiedy w miarę dorastania Giovanna coraz bardziej przypomina zrzędliwą krewną, jak twierdzi jej ojciec, inaczej spogląda na siebie i otaczający ją świat. Poszukiwania nowego oblicza, które zastąpi szczęśliwą dziecięcą buzię, toczą się między dwoma spokrewnionymi biegunami Neapolu, które żywią wobec siebie strach i nienawiść: miastem ze wzgórz, które przybrało maskę wytworności, i tym z dołu, kryjącym się za trywialnością i krzykliwością. Giovanna balansuje między jednym i drugim, upada i się podnosi, zdezorientowana, bo tak na dole, jak i na górze nie znajduje ani odpowiedzi, ani ratunku.